KNIPOOG UIT DE HEMEL

Het is hier net of iemand zegt:
"Meid, je doet het niet zo slecht.
Natuurlijk tast je soms in 't duister.
Ik hoor dat echt wel, als ik luister.
Soms ben je bang of boos, verdrietig.
Teleurgesteld misschien en nietig.
Niet alle lessen kun je leren,
zonder je flink te bezeren..."

Wat is het mooi als je dan kunt geloven,
dat er iets of iemand is daarboven.
Die langs de kant met vlaggen zwaait
en je grijze wolk wegwaait.
Om ruimte te maken voor nieuw inzicht
met een knipoog uit het licht!

liefs,
Babette

loopbaan

Een pasgeboren voetje...
Helemaal aan het begin van zijn lange loopbaan.
Letterlijk: een LOOPBAAN.
Wat zal dit voetje veel stappen gaan zetten. Met vallen en opstaan.
Begeleid door de veilige handen van papa. In elke fase van zijn loopbaan weet dit voetje zich gesteund. Niet alleen bij het leren lopen, maar ook later als er grote stappen gezet moeten worden.
Dit voetje zal een afdruk achterlaten op deze aarde...
Wroetend in het zand op het strand misschien maar heel even, totdat de eerste golf hem meeneemt het zoute water in. Maar in de harten van de mensen om hem heen, komt een permanente voetafdruk.
Met liefde als inkt, en vertrouwen als omlijsting.
liefs,
Babette

Mees

Lieve Mees,
Je hebt me betoverd...
Vanaf de eerste keer dat ik mijn hand legde op de buik waarin jij groeide, moest ik van je houden. Ik heb vastgelegd hoe jij de buik van je mama steeds meer vorm ging geven...een mooie buik die groeide omdat jij groeide, die bewoog omdat jij bewoog.
En nu ben je hier. Ik heb je geboren mogen zien worden en je vastgehouden, heel voorzichtig je handjes gekust. Je bent een wondertje.
Welkom lieve Mees!!
liefs,
Babette

de KUS

de KUS

Deze foto ontroert me.
Met heel weinig licht ontstaat de zachte rode gloed op die mooie zwangere buik.
De belofte van nieuw leven, dat zo welkom is.
En dan de tederheid waarmee de grote broer een kus drukt op de buik, met daarin zijn kleine broertje. Hij verheugt zich op zijn komst!
Kom maar gauw kleintje, er wordt op je gewacht!
liefs,
Babette

DRIE OP EEN RIJ

"Drie op een rij", zo heet deze foto.
Portretten fotograferen vind ik erg leuk, maar wel graag nét even anders.
Niet stijf naast elkaar, maar gestapeld bijvoorbeeld, of zoals hier in een langzaam zachter wordende rij. Het gezicht van Liesbeth is scherp. Zij vormt het focus van de foto. Paul wordt al zachter en Erik is helemaal zacht.
Toch nemen ze alledrie hun plek in, in de foto. De manier waarop ze staan, is ook symbolisch. Liesbeth voelt zich veilig en sterk met deze mannen achter zich.
Dit plaatje is me dierbaar. Niet in het minst omdat de mensen op de foto me stuk voor stuk dierbaar zijn, maar ook omdat dit een foto is uit de eerste reeks officiële portretten die ik maakte. De start van dit alles, zou je kunnen zeggen.
Dank aan de mensen die geduldig voor mijn camera staan, terwijl ik er veilig achter kruip en doe wat ik het liefst doe: vastleggen van al het moois in de wereld om ons heen.
Liefs en tot snel,
Babette

open handen

Deze foto heb ik gemaakt als nieuwjaarskaart.
Altijd een gezellige toer om met ons gezin een foto te maken met de zelfontspanner. Allemaal een zwart shirt aan, zwart doek opgehangen en snel ertussen schieten met mijn eigen hand. De ideeën voor dit soort foto's komen meestal 's nachts, net als de tekst die er dan bij moet:

Ga je mee de toekomst in?
Elke dag een nieuw begin
waarin plaats is voor je dromen
al het moois dat nog moet komen
Met onze armen om elkaar
zo sluiten we het oude jaar.

Dat is wat ik wilde met deze foto: uitnodigende handen, die vragen of mensen mee willen wandelen op je pad. Of ze willen delen in je geluk. Want wat is het mooi dat er telkens mensen je leven in wandelen en voor korte of langere tijd aan je zij meelopen. Onbewust raak je het leven van mensen om je heen aan.
Mooie gebaren, open handen...
Liefs en tot gauw,
Babette