De Dirigent

De Dirigent

De stemvork trilt zijn stille toon

Jij pakt de volgende gewoon

Voor elke stem een eigen start

Je handen rijzen in de lucht

‘T koor slaat een laatste diepe zucht

“Hoor de muziek vast in je hart”

Je ogen flitsen heen en weer

“proef van dit lied alvast de sfeer”

“maak het teer en o zo zacht”

Als iedereen zijn buik aanspant

komt de beweging van jouw hand

volume goed, jouw gezicht lacht

Let op kinderen, val nu in

Alten, tenoren derde zin

Gebaren groot, je lijf doet mee

Je spoort ons aan, we mogen hard

Eerst het refrein, dan terug naar start

’t koor volgt jouw aanwijzing gedwee

De klanken warm, harmonieus

Kippenvel, zo glorieus

Het slotakkoord…dan is het stil

In alle harten klinkt het door

In die van jou en van het koor

Jouw handen maken het verschil !!!

Liefs,
Babette

Ode aan het woordje "wij"

Dit gedichtje heb ik vorig jaar met Sinterklaas voor mijn moeder geschreven:
Als wij allemaal thuis zijn bij paps en mams, heeft mams altijd Moederdag.

Wij
Hetzelfde aantal letters
als de woorden ik of jij
toch gaat er zo veel meer schuil
achter het simpele woordje "wij"

"Wij" is een arm om je heen als het tegenzit
een hand om vast te houden
een deur die altijd opengaat
omhelzing vol vertrouwen.

"Wij" is spontane moederdagen
ver buiten de meimaand om
"Wij" is krijgen zonder vragen
"Wij" is altijd welkom.

Al is de afstand soms groot
samen zijn wij altijd "WIJ"
En met hij en zij, en ik en jij
is de glimlach zo dichtbij

liefs,
Babette